PERCEPCJA SPOŁECZNA PRZEMOCY INTERPERSONALNEJ

Kwestie terminologiczne

Definicje agresji i przemocy są często nieprecyzyjne (Siann za: Johnson i Sigler, 1996). Pojęcie "agresja", podobnie jak "przemoc" są powszechnie stosowane. Kolokwialne ich znaczenie często różni się znacząco od sposobu, w jaki są one stosowane i definiowane w naukach społecznych. Badania, które odnoszą się do przemocy powinny wypracować w miarę klarowną terminologię. Najpowszechniej pojęcie agresji oznacza poczucie władzy, dominacji nad innymi, obronę swojego terytorium lub narzucanie swojej woli przez jednego człowieka drugiej osobie. Siann (za: Johnson i Sigler, 1996) uważa ponadto, że:

„agresja pociąga za sobą intencję zrobienia komuś krzywdy lub uzyskania przewagi nad kimś lub innymi, niekoniecznie powadzi do fizycznego urazu, uszkodzenia ciała i może, ale nie musi być uwarunkowana wieloma motywami”. (Siann za: Johnson i Sigler, 1996).

Ten sam badacz definiuje przemoc w następujący sposób:

„użycie dużej siły fizycznej, często silnie pobudzane przez agresywną motywację przez jakieś osoby, jakichś ludzi we wzajemnych gwałtownych interakcjach, uznawanych przez dwie walczące strony za wewnętrznie nobilitujące”.(Siann za: Johnson i Sigler, 1996).

Przemoc lub stosowanie siły fizycznej mogą być środkami dla agresywnych działań, ale przemoc może istnieć niezależnie od kontekstu agresji, a agresja może istnieć bez przemocy.

Ocena zachowań cechujących się przemocą interpersonalną przez badanych

Negatywnie, tj. jako złe są oceniane takie zachowania jak: uderzenie własnego dziecka, innego dziecka, współmałżonka; sprzeczka, kłótnia, bójka z kolegą, sąsiadem, nieznajomym; walka, bójka dwóch chłopców, mężczyzn, kolegów, sąsiadów, nieznajomych; uderzenie za pomocą kija bejsbolowego podczas sprzeczki kolegi, sąsiada, nieznajomego; pchnięcie nożem kolegi, sąsiada, nieznajomego; postrzelenie lub zastrzelenie z broni palnej kolegi, sąsiada, nieznajomego; uderzenie, bicie ofiary podczas dokonywania przestępstw takich jak: kradzież; włamanie, grabież, napaść, rozbój; użycie broni w celu uniknięcia aresztowania podczas włamania, grabieży, rozboju. Jedynym zachowaniem będącym formą przemocy interpersonalnej, które jest postrzegane pozytywnie przez społeczeństwo, jest walka, bójka w obronie honoru swojej kobiety, sympatii. Wsparcie w postaci interwencji ze strony systemu sprawiedliwości, policji jest odbierane jako szczególnie ważne wtedy, gdy wchodzi w grę możliwość popełnienia przestępstwa (Johnson i Sigler, 1996).

Literatura

Johnson I., Sigler, (1996). Public perceptions of interpersonal violence. Journal of Criminal Justice, 24, 419-430.

Elsevier Science Ltd ©