CZYTANIE I PISANIE Z WYKORZYSTANIEM WZROKU I SŁUCHU

WZROK

Większość ludzi widzi lepiej, gdy czyta przy dobrym oświetleniu. Zazwyczaj ludzie w starszym wieku potrzebują więcej światła niż w okresie, kiedy byli młodsi, ale nie wszyscy ludzie z uszkodzeniem wzroku czują się dobrze przy mocniejszym świetle. Niektórzy z nich są bardzo wrażliwi na blask światła, szczególnie wtedy, gdy cierpią na schorzenie zwane albinizmem (bielactwem). Dobre oświetlenie powinno być zatem rozumiane jako ilość światła dostosowana do sytuacji wzrokowej każdej indywidualnej osoby. W niektórych przepadkach dobrym oświetleniem będzie światło przyciemnione.
Jednak dla większości ludzi wyższy poziom natężenia światła jest korzystniejszy szczególnie wtedy, gdy źródło światła znajduje się w kloszu, światło pada na powierzchnię nie odbijającą światła, a jego strumień skierowany jest na czytany tekst od tyłu. Niektórzy ludzie używają pomocy optycznych. Do pomocy tych zaliczamy lupy, lunety itp. Pomoce optyczne mają różne zastosowanie i przeznaczenie. Lunety, na przykład mogą być wykorzystywane do odczytywania znaków przystanków autobusowych albo do oglądania telewizji, nie są natomiast użyteczne do czytania książek.
Niektórzy ludzie wykorzystują system telewizji kablowej do czytania dużym drukiem. Kamera zostaje nakierowana na stronę z tekstem i w ten sposób powiększane są litery. Możliwe jest także dopełnienie pojedynczej litery na ekranie i zmiana koloru liter. Jest korzystne rozwiązanie dla niewidomych, ponieważ niewidomi odczytują niektóre kombinacje koloru liter i tła lepiej niż inne. Większość ludzi łatwiej odczytuje litery czarne na białym tle, na przykład niż litery niebieskie na zielonym tle. Niektóre komputery biurowe i osobiste mają przystawkę do wyświetlania dużego kolorowego druku, wielkość można dostosować do potrzeb indywidualnego użytkownika.
Dzisiaj wszystkie komputery i urządzenia mobilne są wyposażone w programy lub skrypty powiększające litery na ekranie.
Duży druk jest bardziej czytelny, ponieważ jest on większy niż normalny druk. 89% populacji ludzi słabowidzących jest w stanie odczytać duży druk. Krótkie fragmenty tekstów można powiększyć na kserokopiarce, zwracając uwagę na to, by otrzymana kopia nie była zbyt niewyraźna.
Istnieje wiele organizacji społecznych, które wydają książki dużym drukiem i wiele publicznych bibliotek, które są zaopatrzone w zbiory książek napisanych powiększonym drukiem. Niestety jedynie najbardziej znane pozycje z literatury są dostępne w tej formie.
Niektórzy ludzie słabowidzący mogą widzieć wystarczająco dobrze, aby pisać za pomocą długopisu, chociaż niektórzy wolą pisać grubymi pisakami (markerami), co sprawia, że napisany tekst jest łatwiejszy do odczytania. Inni opanowali umiejętność pisania na komputerze osobistym lub w wyszukanych systemach komputerowych.

SŁUCH

Wielu ludzie niewidomych korzysta z pomocy polegającej na czytaniu im tekstów przez inne osoby. Głównymi problemami związanymi ze stosowaniem tej metody są: zależność osoby niewidomej od drugiej osoby oraz utrata prywatności. Możemy przecież nie chcieć aby nasz sąsiad wiedział o naszych prywatnych sprawach.
Niektórzy niewidomi czytają, słuchając kaset magnetofonowych audio z nagranymi tam książkami z głosem lektora (współcześnie są to płyty kompaktowe lub pliki audio nagrane na jeszcze innych nośnikach). Każda informacja, którą można zapisać na kartce papieru czarnodrukiem, może być także nagrana w formie audio na taśmie magnetofonowej (a współcześnie na karcie przenośnej pamięci lub płycie CD i DVD), chociaż czasami może wymagać ona nowej adaptacji. Wykresy i mapy, na przykład, muszą być słownie opisane przez lektora w taki sposób, aby były one przejrzyste dla kogoś kto ich nie widzi.
Ludzie niewidomi mogą także pisać przez nagrywanie informacji na taśmy magnetofonowe. Wszystko co jest potrzebne do wykonania tej czynności to sprawny magnetofon.
Na taśmach znajdują się nagrania szerokiej gamy informacji między innymi: przepisy kulinarne, terminarze meczy piłkarskich i teksty literackie. Jeśli zdarzy się, że jakaś informacja znajdzie się na taśmie, to zainteresowana nią osoba może złożyć zamówienie i informacja ta zostanie zamieszczona na taśmie przez Bibliotekę książki mówionej RNIB.
Gazety i magazyny nagrane na taśmie są dostępne dzięki agencji o nazwie "Mówione Gazety dla Niewidomych".
Istnieje szeroka gama beletryski nagranej na taśmach magnetofonowych, w które można się zaopatrzyć w organizacjach społecznych lub spółkach handlowych.
Wiele publicznych bibliotek ma opowiadania nagrane na taśmach, a RNIB ma ponad 7000 tytułów w swojej agencji Talking Book Service. Agencja ta ma ponad 70000 członków.
Niewielu ludzi na początku lat 90. korzystało z technologii komputerowej, ponieważ sprzęt komputerowy był wtedy jeszcze za drogi dla większości ludzi i nie mogli oni sobie go kupić.
Współcześnie znacznie więcej ludzi niewidomych i niedowidzących korzysta z technologii komputerowej, gdyż ceny komputerów i laptopów nie stanowią już takiej bariery, jak na początku lat 90. XX wieku.
Istnieje wiele czytających urządzeń, które wykorzystują mowę syntetyzowaną. W niektórych z nich kamera zostaje skierowana na stronę z tekstem i zamienia poszczególne litery na głoski. Słowa utworzone przez pojedyncze głoski brzmią dziwnie. W niektórych przypadkach wypowiadane są z amerykańskim lub japońskiem akcentem.
Z tego powodu może to trochę potrwać zanim niewidomy przyzwyczai się do takiego sposobu odczytywania. Jeśli korzystasz z takiego urządzenia w bibliotece to musisz zająć kolejkę i zarejestrować się.
Inne urządzenie posługujące się mową syntetyzowaną to The Daily Digital Newspaper, tj. codzienna gazeta cyfrowa. Treści gazet są przekazywane za pomocą linii telewizyjnej do komputera osobistego człowieka niewidomego w dniu ich wydania. Elastyczne oprogramowanie komputera (zestaw programów na dyskietkach lub taśmach magnetofonowych) umożliwia użytkownikowi czytanie gazety za pomocą syntetyzera mowy lub w brajlu na ekranie komputera. Oprogramowanie umożliwia użytkownikowi pobieżne przeczytanie nagłówków artykułów, wybranie pożądanego artykułu i łatwe przejście od jednego wątku do drugiego. Trzeba podkreślić, że takie rozwiązania są jeszcze bardziej zaawansowane pod względem technicznym w XXI wieku.

Na początek

Royal National Institute of The Blind, London ©