POROZUMIEWANIE SIĘ LUDZI NIEWIDOMYCH Z DODATKOWYMI UPOŚLEDZENIAMI

Ludzie niewidomi i słabowidzący z dodatkowymi upośledzeniami mogą porozumiewać się na wiele sposobów. To, w jaki sposób osoba porozumiewa się z innymi zależy od wielu czynników takich jak: stopień utraty wzroku, nasilenie schorzenia i schorzeń dodatkowych - metody komunikacji, którą ona opanowała sama lub której została nauczona.
Nie ma właściwych ani niewłaściwych metod porozumiewania się z osobą ze sprzężonymi upośledzeniami. Jedyną właściwą metodą jest ta, która sprawdza się w przypadku danej, specyficznej osoby.
Należy pamiętać, że każda osoba niepełnosprawna jest inna. Każda osoba wypracowuje "strategie komunikacyjne", które są oparte na jej indywidualnych potrzebach i zdolnościach. Ważne jest zatem traktowanie każdej osoby jak indywidualności samej w sobie, odrzucając stereotyp lub schemat. Co sprawdza się u jednej osoby, może nie sprawdzać się w przypadku drugiej.
Równie ważnym faktem jest to, że komunikacja jest procesem dwukierunkowym. Ludzie ze złożonym upośledzeniami mogą nie być w stanie komunikować się w sposób, który jest łatwy do zrozumienia dla ludzi widzących. Jednak widzący mogą nauczyć się komunikować za pomocą tych innych sposobów, którymi nie posługują się widzący. Jeśli potrafisz nauczyć się obcego języka, to możesz także nauczyć się, w jaki sposób porozumiewać się z ludźmi ze złożonymi upośledzeniami. Jedyną trudnością, której musisz stawić czoła jest twoja niechęć do nauki.

Ludzie niewidomi i słabowidzący z zaburzeniami mowy

Niektórzy ludzie mogą zrozumieć to co się do nich mówi, ale nie są w stanie wysłowić się właściwie, ponieważ mają zaburzenia mowy. Ludzie z porażeniem mózgowym, na przykład, mają trudności ze sprawowaniem kontroli nad swoimi mięśniami, w tym nad mięśniami narzadów artykulacyjnych, odpowiadających za mowę. Sprawia to, że mówienie jest dla nich niezwykle trudną umiejętnością.
Istnieje wiele różnych sposobów przezwyciężania tej trudności, w tym uczenie osoby pełnosprawnej cierpliwości i uważnego słuchania. Innym sposobem jest zastosowanie tablicy obrazkowej lub komputera.
Tablica obrazkowa, jak nazwa wskazuje, jest to tablica z obrazkami lub słowami/wyrazami. Przy jej użyciu można porozumiewać się przez dotykanie odpowiednich obrazków lub słów/wyrazów, chociaż staje się to o wiele trudniejsze wtedy, gdy dana osoba ma słabszy wzrok.
Istnieje wiele różnorodnych technicznych urządzeń, pomocy itp. - podłączanych do komputerów i laptopów, które umożliwiają ludziom o słabej motoryce, wpisywanie danych do komputera, które mogą być przekształcane na formę zrozumiałą dla ludzi widzących.

Ludzie głuchoniewidomi

Niektóry ludzie mogą nie rozumieć co się do nich mówi, ponieważ mają uszkodzony słuch. Podobnie jak w przypadku wzroku istnieją różne stopnie utraty słuchu. Bardzo niewielu jest ludzi, którzy są całkowicie głusi, podobnie jak ma to miejsce z ludźmi całkowicie niewidomymi. Większość ludzi słabowidzących i słabosłyszących jest w stanie normalnie rozmawiać, ale staje się to tym trudniejsze, im większy jest stopień utraty słuchu.
Ludzie słabosłyszący posługują się różnymi metodami przy porozumiewaniu się, w tym odczytywaniem mowy z ust i językiem migowym. Niestety te metody, opierające się głównie na zdolności widzenia drugiej osoby rozmawiającej, mogą być nieskuteczne dla osób głuchoniewidomych. Z tego też względu inne metody powinny być stosowane takie jak :

Alfabet jednoręczny służący komunikacji z osobą głuchoniewidomą jest prawdopodobnie najlepszą znaną metodą, ale posługuje się nią stosunkowo niewielka część populacji ludzi głuchoniewidomych. Metoda ta jest podobna do metody, którą posługują się ludzie głusi, ale ma kilka znaczących różnic. Osoba mówiąca "zapisuje dotykowo litery" na lewej ręce drugiej osoby, zamiast na swojej własnej. Oznacza to, że osoba głuchoniewidoma odczuwa dotykowo litery bez konieczności patrzenia na nie. Z racji tego, że jest to metoda dotykowa, niektóre znaki palcowe liter muszą ulec pewnej modyfikacji, tak aby były odczuwalne na jednej dłoni.
Alfabet blokowy lub spartański jest prostszą metodą. Duże, drukowane litery są kreślone palcem na dłoni lewej ręki. Bardzo ważne jest w tej metodzie posługiwanie się "prostymi pociągnięciami palcem" po dłoni, aby nie wprawić drugiej osoby w stan zakłopotania.

Oba te alfabety są udostępnione na karcie informacyjnej wchodzącej w skład materiałów dodatkowych teczki nauczycielskiej RNIB.
Niektórzy ludzie z osłabionym słyszeniem i widzeniem mogą czytać duży druk, alfabet Louisa Braille'a lub dr Moona, a więc mają dostęp do systemów elektronicznych, które umożliwiają ludziom głuchoniewidomym komunikowanie się na odległość. Hasicom jest metodą, która pozwala jednej osobie, która jest głuchoniewidoma na rozmawianie z drugą osobą za pomocą telefonu. System ten polega na tym, że pierwsza osoba wpisuje dane do głównego komputera - matki, do którego podłączone są inne albo dużym drukiem , albo w brajlu. Dane te są przekazywane linią telefoniczną do drugiego komputera - matki, gdzie są dekodowane na duży druk lub na brajl.

Ludzie słabowidzący upośledzeni umysłowo

Niektórzy ludzie mogą nie rozumieć tego, co się do nich mówi, ponieważ są upośledzeni umysłowo. Niedorozwój umysłowy może także uniemożliwić im wyraźne wysławianie się. Podobnie jak w przypadku inwalidztwa wzroku, istnieją różne stopnie upośledzenia umysłowego. Jest bardzo niewielu ludzi, którzy nie mają wcale żadnej zdolności rozumienia lub myślenia.
Większość ludzi upośledzonych umysłowo jest w stanie rozmawiać, ale forma i istota tych rozmów jest różna. To jak sprawnie komunikuje się dana osoba, zależy od tego, czy właściwie rozumie pojęcia, którymi posługuje się podczas mówienia. Niektóre dzieci mogą być jedynie zdolne do rozumienia kilku elementarnych pojęć takich jak jedzenie i ciepło. Ogranicza to bardzo świat pojęć, w jakim funkcjonują poznawczo. Należy pamiętać, że każde dziecko jest inne i będzie mówiło w różny sposób.

Upośledzenia złożone

Niektórzy ludzie ujawniają więcej niż dwa upośledzenia, co sprawia, że rozmowa, czytanie lub pisanie stają się niezwykle trudnymi umiejętościami do opanowania. Sposób, w jaki osoba z więcej niż dwoma upośledzeniami może nawiązać kontakt przez rozmowę lub nauczyć się pisać i czytać będzie zależny w dużym stopniu od jej specyficznych potrzeb i zdolności.

Na początek